Tam şimdi camı açıp hayata nefretimi haykırasım var!

0 paylaşsam azalır mı kelimeler...

Okuyorum, okuyorum, okuyorum.O kadar çok okuyorum ki  bir sonraki postları bekleyemiyorum. Ne yaşıyorlar, neredeler, mutlu bir yazı mı dökülmüş kalemden, yoksa dökülen gözyaşı mı gözden? Öyle çok merak ediyor, öyle içten okuyorum ki blog sahiplerinin kelimelerine dokunuyorum. Kimse bilmiyor nasıl ve neden bu kadar çok okuduğumu, kimse farkında değil üzerlerinde gezinen gözlerimin ama ben yinede her daim o cümleleri kolluyorum. Okuyorum belki de bu yüzden yazmaya gerek duymuyorum...
Annemden kaçırdığım günlüklerim gibi, yazdıklarım hep bana kalsın istiyorum. yazdıklarım... yalnızlıklarım...

                                                      -o0oelifo0o-