Ceplerimde Sevda ile Geliyorum...
Şiirler biriktirmek istiyorum, ceplerimde. Bana özel olan, hislendiğim, uzun mısraları ezberimde tutmak istiyorum. Bulaşıkları, makineye simetrilerken (benim yaptığım; dizmek dışında bir şey çünkü!) heyecanla dilimden dökülsün istiyorum kelimeler.
Tıpkı, sesime çok yakıştırdığım, tize çıkarken notalardan kaymadığım şarkıları söylemek gibi. Tıpkı ‘ eğil salkım söğüt eğil bu benim ki sevda değil ’ derken içimdeki sessizliği haykırdığım, mutfak camından bakmak gibi. Tıpkı, hayallerin küçük kız çocuklarına yakışanlarını kurmak gibi. Tıpkı yılların bana büyümek değil artık yaşlanmak katmasına ağlamak gibi. Ve tıpkı ağlamak gibi...
Uzun zaman oldu, diye başlayan yazılara sarıldığım çok oldu... Artık istemiyorum bu hasretlikle yazmalara oturmayı. Harflerle, ardı sıra koşmak var aklımda. Kelimeleri, kucaklayıp kucaklayıp yanımdaki koltuğa kondurmak. Bir tespihin, birbirinden ayrılmaz taneleri gibi yan yana dizdiğim cümlelere, gülümseyerek bakmak. Hepsine oğlumun yanağına kondurduğum şefkatle dokunmak. Harflere, kelimelere, cümlelere dokunmak…
İçeride uyuyan oğlum, telefonum, bir fincan kahvem ve kitabım; henüz okumaya yeni başladığım. Acılarımı, hayal kırıklıklarımı, özlemlerimi, evime sığmayan neyim varsa kaçırıp sakladığım mutfağım. Herseyden kaçtığım durağım. Buhranlarım, korkularım, umutlarım. En çokta kendi dünyama yaptığım geri dönüşsüz ve sonlanmayan yolculuklarım...
BEN! Ceplerimde sevdayla geliyorum….
-o0oelifo0o-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
sen de bir ses verir misin?