12 Annesiz, nefessiz kalmak! Anne oluşuma sarılıp ağlamak...

Bu gece kendime ıhlamur kaynattım anne. Her bir yaprağını gözyaşımla ısladım. Senden öğrendiğim gibi tarçınını, limonunu ayarladım.
Bu gece kendime ıhlamur kaynattım anne, ateşin yanışını izlerken, içimde neleri neleri yaktim... Kalbim cızırdadı o demlikle birlikte.Telefonun ucunda bari olsan dedim ama kıyamadım sana, kendi kendime ağladım...
Bu gece hıçkırıklarım yavrumun nefes sesine karıştı anne, yalnızlığımın ne denli  onla dolduğunu anladım.Ellerin sokaklarında bir ışığı ben bekledim, öylesine ışıksız öylesine karanlık kaldım.
Bu gece anne oluşuma sarılıp, buralarda yavru olamayaşıma ağladım . " annem, Canım" diyen minicik bir dudağın titremesine dünyamı yaktım.
Bu gece beterim anne, yaşlarımı hıçkırıklarımla çarptım, elim kolum bağlı çok gemiler yaktım. Nefesimi oğluma adadım, hasretime hasretler kattım.Çok anladım seni, bu hüznü daha iyi ağırladım...
Bu gece kendime ıhlamur kaynattım anne.. Herbir yaprağını gözyaşımla ısladım. Bir bilsen icine neler neler kattım..Şifadir diye içip yattım...