30 a 1 kala ömrümde şöyle bir baktım da ellerime, neler canlandı gözümde neler...
Kendimi bildim bileli kalem tutar ellerim. O kadar hevesliymişim ki okuyup yazmaya beş buçuk yaşında sıralardaymış bedenim. O zamanlar böyle 4*4-4 falan yok tabi. Ogün bugündür kalem elime yapıştı kaldı sanki. Hala okuyorum, hala sınav peşinde koşuyor, hala sıralarda yaşıyorum ve hala dolduruyor boş sayfaları ellerim.
30 a 1 kala ömrümde şöyle bir baktım da ellerime...
Annem kızmasın diye başlamışlar ev işlerine.ilk zaman nedir bilemem ama dışarı çıkmak için iş yaptığımı bilirim bizaman. Ellerime bezde yakışmış hani, ne olsa sahibim ya kadın genine. Hala yapıyorum,hala yıkıyorum ve hala sağımı solumu topluyor ellerim ama artık kendi sıcağımda, evimde...
30 a bir kala ömrümde şöyle bir baktım da ellerime...
Kaşık tutmaya başlayalı yıllar yıllar olmuştur dedim, tencere içinde kaşık çevireli bile on beş kadar takvimi de çevirmiştir ellerim.O zaman bu zaman yemek yapsam da en çok oğluma çorba yapmaya yakışır ellerim...
30 a 1 kala ömrümde şöyle bir baktım da ellerime...
Kalem tutan, çamaşır asan, helva kavuran...
Bir el tutan ömürlük olsun diye, bir baş okşayan ömrü hayırlı olsun diye...
30 a 1 kala ömrümde şöyle bir baktım da ellerime...
En çok semaya açılan hallerini sevdim, ellerimi veren de beni sevsin diye...
